Ik heb vandaag een stuk gelezen over mannelijke en vrouwelijke energie; een thema die me al langer bezig houdt. Het is energie die we allemaal in ons hebben, of we nu man of vrouw zijn. En het mooie zou zijn als dit in balans is. Maar hoe weet je of het in balans is? En wat houdt dat dan in, mannelijke en vrouwelijke energie? We hebben allemaal zo onze denkbeelden over dit thema. Mijn waarheid is dat mannelijke energie gevend is. Het is naar buiten gericht, leidt tot daadkracht en grenzen stellen, jezelf manifesteren. Vrouwelijke energie is ontvangend. Is van nature meer naar binnen gericht, naar je gevoelsleven en je intuïtie. Het is een zachte vloeiende energie. Beide zijn nodig voor een leven in balans.
Als je het gevoel hebt veel te geven, misschien wel teveel, vraag je dan eens af waarom je dit doet. Is het door opvoeding ingegeven? Geeft het je een goed gevoel? Is het een vorm van jezelf manifesteren? Wat heb jij nodig om weer in balans te komen? Hetzelfde geldt voor het tegengestelde. Heb je het gevoel rondjes te lopen in je hoofd? Weet je niet welke richting je op moet? Vraag je dan eens af waarom je geen knoop durft door te hakken. Waar ben je bang voor? Wanneer heb je voor het laatst naar je hart geluisterd? En ik bedoel dan echt naar je hart, niet je egodeel.
Ooit heb ik mezelf eens de vraag gesteld hoe ik mezelf kon opladen als ik het gevoel had teveel in de gevende rol te zitten. En ik ben tot onderstaande inzichten gekomen. Nogmaals, dit is mijn waarheid. Ik denk dat ze ook belangrijk zijn voor anderen, maar laat vooral je eigen intuïtie spreken.
Ben je fysiek moe? Ga dan voor jezelf een na hoe goed je voor je lichaam zorgt. Wanneer ben je voor het laatst alleen in de natuur geweest? Heb je de stilte opgezocht in een meditatie? Eet je voldoende gezond en onbewerkt voedsel? Slaap je genoeg? Sport je voldoende? Het hoeft geen intensieve duursport te zijn. Je lijf wordt ook heel blij van buiten fietsen, yoga of tai chi.
Voel je je emotioneel niet in balans? Wanneer heb je voor het laatst genoten van muziek die je hart raakt? Wanneer heb je voor het laatst gedanst? En dan bedoel ik niet de pasjes die bij een nummer horen of die 'in' zijn, maar ik bedoel jouw dans, jouw uitbeelding van wie je bent en hoe je je voelt. Wanneer heb je voor het laatst genoten van schoonheid, hetzij in de natuur hetzij via de kunst? Voel je je geremd in het tonen van emoties? Zoek eens de bedding op van sisterhood of brotherhood. Je bent niet de enige met een vat vol emoties. Het kan zo bevrijdend zijn dit te delen.
En ben je spiritueel in balans? Voel je je een buitenstaander? Begrijp je jezelf en/of de ander? Houd je van jezelf? Kan je de ander werkelijk zien zoals hij of zij is? Voor mij is het gedachtegoed van tantra hierin enorm verrijkend geweest. Het begon ooit met de uitspraak van iemand die zei: 'sexuele energie is spirituele energie'. In contact met anderen is alles wat ik zie in de ogen van die ander reflecties van mijn eigen innerlijk. De mooie zachte kanten, de verdrietige pijnlijke kanten. Van een ander onbaatzuchtig houden is van jezelf onbaatzuchtig houden.
Je vrouwelijke energie toelaten heeft dus niet zoveel te maken met geven en zorgen voor de ander, maar juist met het tegendeel. Met ontvangen, met voelen wat je nodig hebt. luisteren naar je intuïtie met zachte liefdevolle kracht voor jezelf en de anderen.
Liefs, Anita